Kimi yürekler vardır ayakta duramaz tek başına, korkar yalnız kalmaktan , korkar açıklarda boğulmaktan, dalgalarla boğuşmaktan. Arar hep sığınacağı, yaslanacağı bir liman.
Kimi yürekler vardır; limandır. Kocaman bir liman... gelen geçen yolculardan tutun da bir ömürlükleri barındıran, koruyan, sevip, saran. Kimi yürek vardır her uğradığı limandan bir parça alan hatıra yanında. Söker koparır parçalarını ardına koyduğu limandan.
Kimi yürek vardır her gelen yolcuya bir yer açar içinde her giden yolcuya bir iz katar kendinden. Onlarla büyür, onlarla yol alır gidemediği uzaklara. Gözleri, gözleri... yelkenleri, kanatları olur sanki. Mıhlandığı hayatından yasaklar çalıp saklar yolcuların valizlerine. Gidemese de göremese de ucundan köşesinden bağlıdır ayaklarıyla karaya. Tüm yapabildiği çalınmış anların mutluluğunu yaşamak, bunu mutluluk saymaktır. Bile bile rüyasının çaresizliğinde gömülüp durduğunu, bile bile yaşadıklarının sadece ama sadece bir rüya olduğunu... - aTakan aTasoy
-001.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder